ارزیابی تغییرات فرسایش حوزه آبخیز سیوند طی سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۹ با استفاده از مدل rusle

حضور انسان در طبیعت و اقدامات او خواسته و ناخواسته موجب بر هم خوردن تعادل و تشدید روند تخریب طبیعت می­شود. امروزه افزایش جمعیت و تقاضا برای محصولات کشاورزی موجب شده تا پوشش گیاهی سطح زمین به ویژه جنگل­ها و مراتع با سرعت هشدار دهنده­ای توسط انسان تخریب شده و باعث افزایش فرسایش شود. در این پژوهش با استفاده از معادله جهانی فرسایش خاک و با بهره­گیری از تصاویر ماهواره­ای tm (سال 1998) و etm (سال 2009)، فرسایش حوزه آبخیز سیوند برای سال­های 1998 و 2009 تهیه شد. جهت استخراج و پردازش تصاویر ماهواره­ای از نرم افزار erdas و برای ترسیم نقشه­ها و تحلیل­های مرتبط با آن از نرم افزارهای arc gis و spss استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد فرسایش در سال 1998 برابر با 406172389 تن بوده است که در سال 2009 به 416364377 تن رسیده است که به طور میانگین به ازای هر هکتار 87/1 تن افزایش یافته است. علت اصلی افزایش تغییرات فرسایش در طی دوره مطالعه کاهش پوشش گیاهی بوده است که این کاهش ناشی از افزایش جمعیت حوزه و به تبع آن افزایش دخالت در طبیعت و چرای بی­رویه دام در اراضی مرتعی بوده است که پوشش گیاهی سطح خاک را کاهش داده و باعث شده است خاک در مقابل باران ضعیف و عوامل فرسایشی بسیار حساس شوند.